Gdzieżeś to była, moja córko?
Gdzieżeś to była - mów, córeczko
Byłam, matusiu, tam nad rzeką,
Gdzie szarą strugą wody cieką
Pod ołowianą nieb powieką
I ostry świszcze wiatr

Cóżeś widziała, moja córko?
Cóżeś widziała - mów, córeczko
Łódkę widziałam - to ci powiem
Gdzie szeleszczące drży sitowie
Gdzie wody plusk jak przy połowie
I ostry świszcze wiatr

Cóż ci powiedział, moja córko?
Cóż ci powiedział - mów córeczko
Nic nie powiedział, lecz bez słowa
Trzykroć mnie w usta ucałował
O, cóż za rozkosz niewymowna!
A wkoło świszczał wiatr

Kto płynął łodzią, moja córko?
Któż to nią płynął - mów, córeczko
Był w niej ktoś ubrany na biało
W źrenicach światło mu jaśniało
Jak ogień gwiazd pod nieb powałą
I ostry świszczał wiatr

Cóż ci powiedział, moja córko?
Cóż ci powiedział - mów córeczko
Nic nie powiedział, lecz bez słowa
Trzykroć mnie w usta ucałował
O, cóż za rozkosz niewymowna!
A wkoło świszczał wiatr

Czemuś tak zziębła, moja córko?
Czemuś zbielała - mów, córeczko
Nie rzekła słowa ani ćwierci
Głowa opadła jej na piersi
Z oczu wyjrzało widmo śmierci
A wkoło świszczał wiatr