How green, how green was my valley?
To be told of such hills
To be held in such spots
To behold such warmth
Call to arms these harmonies!
And in happy agony we sing
How green, how green was my valley?
How green, how green was my valley?
Oh, your deeps and your shades
Where the wild roses pray
Such heat from pride
Glorious, the voice of man!
Like the nightingales, we sing
How green, how green was my valley?
Clear softness in our hymn
Soft, like coming rain
Soft, like Bronwen
Victoria! Victoria!
Voices our queen might envy
How green, how green was my valley?
How green, how green was my valley?
Yra ir gerų dalykų, gerai, kad yra Spotify integracija, kuri leidžia paklausyt dainų previews, ir apie kurią kalbėta buvo dar 2017 berods. Dėl šito džiaugiuos
Bet vis dėlto, nepaneigsi, kad tai išlieka unikali vieta internetinėje erdvėje. Vienintelė tokia. Ir vis tiek smagu, kad žmonės kaip Einaras, Alvydas, dar kas nors, ją dar bando puoselėti.
Kiek nykoka tai dar lengvai pasakyta, manau. Galima visaip šitą vietą pavadinti - Dievo užmiršta dykyne, fosiline iškasena, post-apokaliptiniu pasauliu, dar kaip nors...
Nu čia kaip ir anksčiau, kiek nykoka. Tik protarpsniais vienas kitas senas narys vis užsuka ir vėl pradingsta. Bet koks toks sugrįžimas atrodo kaip didelis pagyvėjimas.