Inn að beini nú nistir kuldi þinn á ný
I sorginni er gimsteinn hlyjunnar á við bly
Marga dyrðardaga og nætur
Dvelur þu í höfði mér

Í grimmu húmi nætur
Dansar hún er engin ser
Ísafold nú blæðir her
Á rotnu holdi gæðir ser

Jafnvel þó sálin risi
Úr svefnsins væru laug
Með funa blóðs að vopni
Sæla út úm hverja taug

Var vonin veik og sjalfið dyrkað
Sem hin helgu vé
Ég heyri ekki lengur storminn geisa
Komdu inn.